Rozdział 12.

Gdy już trening się zakończył chłopaki kazali mi iśc do hotelu bo niby zrobią mi jakąś niespodziankę, już się jej boje. Lewandowski z resztą poszli z Przemkiem więc poszłam zapytać się wiktorii czy coś o tym wie.

- Nie wiem ! ` wykrzyknęła `

- Może coś dostaniesz… ` uśmiechnęłam się `

- tak myślisz ? ` uśmiechając się zapytała.`

- No tak myśle ` uśmiechnęłam się `

Naszą rozmowę przerwali chłopaki.

- Heja BVB ! ` Robert wykrzyknął wchodząc do pokoju obładowany torbami `

- Robert to nie ten kraj ! ` szepnął Przemek również obładowany torbami`

- Ops… Ale to co bo mam prezent dla mojej Wikusi cutuści !

- w ogóle jest takie słowo ? ` zapytał Przemek śmiejąc się `

- emm… Nie wiem ! ` Robert wręczył wiktorii niespodziankę.

Później Przemek podszedł do mnie dał mi soczystego buziaka i wręczył dwie niespodzianki. 

- WOOW !!!!! ` Wiktoria wykrzyknęła i przytuliła się do Roberta `

A ja podziękowałam Przemku i pocałowałam `

- Mam nadzieje że się podoba ` uśmiechnął się Przemek`

- Jasne ` uśmiechnęłam się `

- No to jutro znowu na trening ` uśmiechnął się Przemek. `

No fakt jutro będzie trening jutro pojutrze i tak dalej, ale Przemek już tak dobrze się ze mną nie bawił, może się obraził czy co ? Nie mam pojęcia.`

- Idziemy na imprezę ? ` zapytał Robert `

- No możemy, ale musimy ubrać się inaczej niż wcześniej ` powiedziałam zasmucona `

- No pewnie, zakupy ! ` wiktoria wykrzyczała to chyba na cały hotel `

- Tak, wiktorio zakupy ` uśmiechnęłam się `

Gdy już poszliśmy do sklepu wybierałyśmy chyba z godzinę, i wybrałyśmy z 10 ciuchów.

- I jak ? ` pytając się byłam wciąż smutna`

- Ślicznie, tylko brakuje czegoś… ` wiktoria stwierdziła niczym poeta.`

- Czego ? ` zapytałam `

- Uśmiechu, co się stało ?

- Wiesz, no myślę że Przemek nie bawi się już tak dobrze ze mną, gdy przyjechałyśmy było tak wesoło raczej…

- No, było było. ` wiktoria ruszyła swoją sprytną główką i powiedziała` Pogadaj z nim !

- Woow, chciałam to już zrobić przed zakupami, ale ty tak leciałaś że dogonić cię nie mogłam. ` zaśmiałam się`

- No to kupujemy i idziemy ` uśmiechając się podeszłyśmy do kasy`

 Gdy już doszłyśmy do hotelu poprosiłam Przemka na słówko.

- Słuchaj, widzę że jesteś zdołowany… ` odparłam smutna`

- Tak można powiedzieć.

- A czemu ? ` zapytałam `

- Advocaat powiedział że mam grzać ławę przez rok, dopóki się nie poprawie.

- Oj, oj nie ma się co martwic. ` cmoknęłam go w pulik `

- dzięki ` uśmiechnął się `

- Teraz nie dziękuj tylko szykuj się do Błaszcza ` uśmiechnęłam się`.

Szykowaliśmy się do imprezy

________________________________________________________

Chyba usuwam, jak myślicie dobry pomysł ? ;c